ایمپلنت لازم برای اوردنچر
اوردنچر روشی در دندانپزشکی برای ترمیم و زیبایی می باشد و مناسب افرادی هست که دندان های خود را کاملاً از دست داده اند، در این صورت پروتز مصنوعی برای آنها بهترین روش درمان می باشد. در ادامه مطالب می خواهیم در مورد اوردنچر، کاربرد و مزایای آن و تعداد ایمپلنت لازم برای اوردنچر صحبت کنیم.
در گذشته زمانی که بیماران دندان های خود را به طور کامل از دست می دادند چاره ای جز استفاده از دست دندان یا دنچر نداشتند. از جمله مشکلات دنچر می توان به عدم چفت شدن مناسب و کارایی لازم نام برد.
امروزه با پیشرفت دانش در زمینه دندانپزشکی استفاده از اوردنچر برپایه ایمپلنت به عنوان جایگزین دنچر توصیه می شود.
مشکلی که برای دنچر عنوان کردیم تا حدود زیادی با ایمپلنت در اوردنچر حل می شود. در واقع علت اصلی و تاریخچه ابداع ایمپلنت به تلاش برای حل مشکلات بیماران بی دندان بر می گردد. بهترین متخصص ایمپلنت کسی است که نیاز بیمار خود را درک کند و بهترین راه حل را برای وی پیاده سازی نماید.
اوردنچر روشی است که مشکل لق بودن دست دندان مصنوعی به وسیله آن برطرف می شود. در واقع اوردنچر پروتز کاملی است که در استخوان فک روی تعدادی از پایه های کاشته شده ایمپلنت قرار می گیرد. این روش از انواع پروتز متحرک است.
در این روش هم چنین می توانند از دندان های بیمار که عصب کشی شده و با حفظ ریشه دندان کوتاه شده اند به عنوان پایه های اوردنچر استفاده کرد. در صورت عدم امکان چنین کاری از پایه‌های ایمپلنت جهت انجام این کار استفاده می شود.
ایمپلنت اوردنچر
برای این کار تعدای پایه های ایمپلنت در فک بالا و یا پایین و یا هر دو فک بر حسب نیاز کاشته می شود و در اوردنچر بر پایه ایمپلنت، دست دندان به صورت دگمه فشاری روی ساختارهای روی ایمپلنت می نشیند و به این ترتیب ثبات و گیر دست دندان بهبود میابد.
با قراردادن اوردنچر وضعیت دندان‌ها و تغذیه بیمار بهبود می یابد و و فرد زندگی تازه‌ای شروع می کند. از کارهایی که داندانپزشک و متخصص ایمپلنت انجام می دهد همین بهبود سطح زندگی فرد و احیای زندگی دوباره می باشد.
-مواقعی که فرد مدت‌ها دندان‌های خود را از دست داده است، استخوان فک بیمار دچار تحلیل شده است البته تحلیل استخوان نباید به اندازه ای باشد که برای کاشت ایمپلنت استخوان کافی موجود نباشد، در این مواقع دست دندان مصنوعی (دنچر) گیر لازم را ندارد و فرد در مواقع هنگام مکالمه یا خوردن غذا دچار مشکل می شود.
-برای فک پایین، از آنجا که دست دندان (دنچر) در فک پایین در اغلب بیماران لق است و سبب ایجاد مزاحمت می شود، برای فک بالا این موارد کمتر پیش می آید. البته باید گفت این روش درمان بهتر است برای هم فک بالا و هم فک پایین انجام شود.
-در زمانی که فرد بی دندان کامل است و استخوان دندان تحلیل رفته است و بافت نرم و لثه آن دچار تغییرات زیادی شده است و استفاده از دندان مصنوعی که بر پایه ایمپلنت سفت شده است یا همان اوردنچر می تواند پوشش بیشتری از بابت زیبایی نسبت به پروتزهای ثابت ایجاد کند.
-بعضی از بیمارانی که دندان های یک و یا هر دو فک خود را از دست داده اند ممکن است هزینه کافی برای کاشت تعداد زیادی ایمپلنت نداشته باشند در این صورت اوردنچر با کاشت تعداد محدودی ایمپلنت می تواند راه حل مناسبی در جهت جایگزینی دندان های از دست رفته باشد.
-در اوردنچر می توان قسمت هایی از فک که استخوان کافی ندارند را از طرح درمان خارج کرد تا دیگر نیازی به پیوند استخوان نباشد.
-ایمپلنتی که در فک کاشته می شود باعث حفظ استخوان می‌شود و از تحلیل آن جلوگیری به عمل می آید. در این حالت فشار کمتری به لثه وارد می شود.
-به دلیل اینکه پروتز اوردنچر را می توان شب‌ها از دهان خارج کرد هم فک و مفاصل و استخوان‌ها درگیر فشار کمتری می شوند.
-به دلیل اینکه می توان پروتز را شب ها از دهان خارج کرد بهداشت دهان را بهتر می توان رعایت کرد. و در کل غذای کمتری در لابلای پروتز‌ها قرار می گیرد.
تعداد ایمپلنت لازم برای اوردنچر
-حداقل تعداد ایمپلنت لازم برای اوردنچر فک پایین دو عدد و حداکثر چهار عدد می باشد.
-حداقل تعداد ایمپلنت لازم برای اوردنچر فک بالا چهار عدد می باشد.
-تعداد ایمپلنت‌های لازم را میزان استخوان باقیمانده و میزان تحلیل استخوان مشخص می کند.
-هرچه تحلیل استخوان بیشتر باشد، تعداد ایمپلنت‌های بیشتری مورد نیاز خواهد بود.
-هر چه تعداد ایمپلنت‌ها بیشتر باشد اتصال پروتز نهایی قوی تر خواهد بود.
-یکی از عوامل تعیین کننده تعداد ایمپلنت‌ها وضعیت فک مقابل یعنی با دندانی و یا بی دندانی فک مقابل است.
