ایمپلنت یکی از روش های کاشت دندان برای دندانهای از دست رفته در دهان می باشد. روش های دیگری برای کاشت دندان وجود دارد از جمله پروتز ثابت و بریج که هر کدام دارای معایب و مزایایی می باشد. امروزه ایمپلنت علی رغم هزینه بیشتر نسبت به سایر روش های کاشت دندان یه دلیل مزایای بیشتر و عوارض کمتر دارای کاربرد بیشتری می باشد. در این مقاله به بررسی شرایط لازم برای ایمپلنت می پردازیم.
۱.یک فیکسچر(پیچ)که درون فک گداشته میشود
۲.یک روکش که دو تا سه ماه بعد روی آن کار گذاشته میشود.
قبل از اینکه از ایمپلنت برای درمان استفاده شود بهتر است با دندانپزشک متخصص درباره داشتن شرایط لازم برای این درمان مشورت کنید. پزشک با معاینه و استفاده از روش های تصویربرداری در صورت لزوم به بررسی دهان و دندان می پردازد و درباره اینکه برای ایمپلنت مناسب هستید یا نه نظر قطعی می دهد. افرادی که برای ایمپلنت مناسب نمی باشند به شرح ذیل می باشند:
۱. استخوان سالم و کافی برای جوش خوردن ایمپلنت ( در مواردی که استخوان آسیب دیده باشد باید قبل از ایمپلنت بازسازی شود.)
۲. چکاپ دهان و دندان و اطمینان از سلامت آنها قبل از ایمپلنت دندان
1. در افرادی که فک های انها کامل رشد نکرده است.
2. زنان باردار نمی توانند ایمپلنت انجام دهند.
3. افراد سیگاری (کشیدن بیش از ۱۰ نخ در روز)، به خاطر ایجاد خلل در ترمیم بافت ها نتیجه ایمپلنت را دچار مشکل می کند.
4. افرادی که بیماری دیابت، فشار خون کنترل نشده دارند.
5. افرادی که از روش پرتو درمانی در ناحیه سر و گردن استفاده می کنند.
۶. افرادی که معتاد به الکل یا مواد مخدر میباشند.
استفاده از ایمپلنت در مواردی به ویژه به شرح ذیل استفاده می شود:
۱..دندانهای مجاور دندان از دست رفته سالم هستند، و در صورت عدم ایمپلنت ،احتیاج به تراش انها میباشد.
۲.در مواردی که دندان خلفی وجود ندارد و شخص مجبور به استفاده از پروتزهای متحرک میباشد(که به صورت بسیار سریع و شدید استخوان فک را ازبین میبرند،بسیار مفید میباشد.
