تغییرات شیمیایی بر روی سطح ایمپلنت

پروسه های الکترو شیمیایی که به لایه اکسید تیتانیوم اجازه می دهد که افزایش یابد و در عین حال خشن تر شود، به عنوان اکسیداسیون آندیک شناخته می شوند. این پروسه باعث سازگاری بیشتر ایمپلنت با استخوان می شود، استخوان در اطراف این ایمپلنت ها هم سریعتر و هم با کیفیت بالا (تراکم بالاتر) نسبت به ایمپلنت های صرفا ماشین شده تشکیل می شود.

باید توجه داشته باشید که گاهی اوقات به دلیل تغییرات شیمیایی بر روی سطح ایمپلنت ممکن است ورم لثه پس از جراحی ایمپلنت مواجه شوید که بررسی آن از اهمیت بالایی برخوردار می‌باشد.

اضافه کردن فلوراید بر روی ایمپلنت

درمان های فلورایدی می تواند بر روی سطح ایمپلنت انجام شود. باعث فراهم کردن یک نمای بسیار بسیار ظریف (در حد نانومتر) بر روی سطح خشن شده ایمپلنت (در حد میکرومتر) می شود.

تیتانیوم در ترکیب با فلوراید، Tif4 را ایجاد می کند که قابل حل شدن است و باعث تمایز سلول های استخوان ساز و ارتقاء جوش خوردن استخوان به ایمپلنت می شود.

ایمپلنت های لیزر شده

لیزر کردن سطوح ایمپلنت یک روش دیگر برای بالا بردن جوش خوردن استخوان به فلز می باشد و نشان داده شده است که این روش باعث بالا بردن چسبندگی سلولی به ایمپلنت می شود.

ایمپلنت های آغشته به بیس فسفونات ها (Bis phosphonates)

در این ایمپلنت ها جوش خوردن بهتری دیده شده است، این موارد خاصیت ضد تحلیلی در استخوان دارند. از انواع زولندرونات و پامیدرونات استفاده شده است.

تغییرات شیمیایی بر روی سطح ایمپلنت

ایمپلنت های آغشته به Stain

استین ها داروهایی هستند که برای کاهش سنتز کبدی کلسترول استفاده می شوند. از Simvastatin استفاده شده و دیده شده که باعث بالا رفتن یک نوع پروتئین استخوانی (BMP) که باعث ارتقاء استخوان سازی می شود شده است و باعث بالا رفتن فعالیت سلول های استخوان ساز (استئوبلاست ها) می شود.

ایمپلنت های آغشته به آنتی بیوتیک

هدف از این کار برای جلوگیری از عفونت در ناحیه جراحی است. هیدروکسی آپاتیت به همراه جنتامایسین و همچنین با آنتی بیوتیک های سیستمیک می تواند قبل از جراحی بر روی ایمپلنت مالیده شوند. آنتی بیوتیک همچنین می تواند اندوتوکسین را از روی ایمپلنت بردارد.

تتراسیکلین جوش خوردن استخوان به ایمپلنت را قویا ساپورت می کند.

 ایمپلنت های آغشته به فاکتور های رشدی

فاکتور های رشدی مثل (BMP) و (DEFP)  و (TGF-B1) بر روی سطح ایمپلنت باعث تقویت التیام استخوان می شود. مشکل این روش این است که این فاکتور های رشدی باید در طول زمان آزاد شوند و نه بصورت یکباره.

* جدیدترین یافته در مورد ایمپلنت

پوششی برای ایمپلنت در نظر گرفته شده است که یک ماده قابل تجزیه است که برای افرادی که پوکی استخوان دارند مفید می باشد. نام آن soldent است که وقتی با استخوان تماس می یابد به مرور زمان تحلیل می رود و باعث آزاد سازی موادی من جمله (…) می شود که یه استخوان اجازه می دهد که تولید شود.

یک نوع پوشش جدید دیگر Laminin می باشد که احتمالا باعث بالا رفتن جوش خوردن استخوان به ایمپلنت می شود.

انواع ایمپلنت از لحاظ مرحله

1. یک مرحله ای: بیشتر در نواحی خلفی کار می شود، پس از کاشت ایمپلنت یک قسمت فلزی صاف از ایمپلنت بیرون از لثه می ماند . مزیت آن عدم احتیاج به مرحله دوم جراحی است و عیب آن احتمال فشار آوردن به ایمپلنت در حین غذا خوردن است.
2. نوع دو مرحله ای: در نواحی قدامی (زیبایی) بکار می رود ، نیاز به مرحله دوم جراحی و نصب اباتمنت موقت دارد، مزیت آن عدم فشار به ایمپلنت و عیب آن نیاز به جراحی مرحله دوم که البته محدود است می باشد.

در پایان اشاره می شود که بر حسب نیاز های شما بر اساس نوع استخوان، نوع دندان از دست رفته (…) مصرف سیگار و یا الکل، فوق تخصص ایمپلنت شما تصمیم می گیرد که چه نوعی از ایمپلنت را با اطلاع و توافق شما بکار گیرد.