طول عمر ایمپلنت دندان
بطور میانگین طول عمر ایمپلنت دندان 20 الی 25 سال برآورد شده است. اما باید عنوان کرد در صورت مراقبت های بیشتر این طول عمر بیشتر خواهد شد و یا حتی مدام العمر کار کند.
می توان گفت ایمپلنت ها مقاومت زیادی در مقابل فشار دارند و احتمال شکستن آن بسیار کم می باشد، دلیلی عدم موفقیت ایمپلنت بعد از چند سال می تواند عفونت پیرامون ایمپلنت و تحلیل رفتن استخوان فک باشد. در صورت عدم موفقیت ایمپلنت در کوتاه مدت غالباً به این صورت است فرآیند جوش خوردن استخوان فک با ایمپلنت به خوبی انجام نشده است.
در کل می توان گفت که اگر مراقبت های مناسب از ایمپلنت داشته باشید و چکاپ های منظم داشته باشید نباید نگران طول عمر ایمپلنت باشید. به طوری که حتی اولین ایمپلنت های جایگذاری شده پس از 50-60 سال هنوز کار می کنند.
البته می توان گفت طول عمر ایمپلنت بستگی زیادی به متخصص ایمپلنت دارد. و مسلماً اگر پیش بهترین متخصص ایمپلنت این کار انجام بدهند طول عمر ایمپلنت زیاد خواهد شد.
طول عمر ایمپلنت دندان همچنین با مراقبت های بهداشتی بیمار پس از تحویل روکش ایمپلنت رابطه مستقیم دارد. از طرفی می توان گفت طول عمر ایمپلنت رابطه مستقیم با برند ایمپلنت دارد و هرچه از برند معتبرتری استفاده گردد طول عمر ایمپلنت بیشتر خواهد شد بنابراین هنگام کاشت ایمپلنت خود چه بهتر نزد بهترین متخصص ایمپلنت انجام پذیرد.
طول عمر ایمپلنت دندان
مراقبت های بهداشتی و پزشکی از ایمپلنت پس از تحویل روکش ایمپلنت می تواند جزء مهمترین عامل های افزایش طول عمر ایمپلنت باشد. در ادامه برخی از مراقبت های موثر در طول عمر ایمپلنت عنوان شده است.
امروزه جراحی کاشت ایمپلنت در فک بسیار سریع و آسان انجام می گردد. اگر این کاشت ایمپلنت شما بصورت فوری باشد و در یک مرحله انجام شود و اباتمنت ( ابزارشکل دهنده لثه) نیز گذاشته شود، باید توجه کرد حداقل تا 3 هفته اول پس از عمل کاشت باید از جویدن غذا روی محل کاشت ایمپلنت خودداری شود.
بزرگ‌ترین عامل شکست های اولیه در مرحله یکپارچه شدن ایمپلنت با استخوان به دلیل عفونت یا عدم ثبات کافی ایمپلنت در جایگاه خود است. در حالی که مورد دوم به تکنیک عمل و جراح مربوط می‌شود اما عفونی شدن ایمپلنت بسیار به مراقبت‌های پس از آن بستگی خواهد داشت.
شستشوی مداوم با دهان‌شویه‌های دارویی و استفاده از سواب‌های پنبه‌ای آغشته به کلرهگزیدین یا مسواک‌های خیلی نرم برای برداشتن ذرات و بقایای غذا از محل جراحی و همچنین استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های تجویزشده به‌وسیله جراح تا آخرین دوز و در فواصل زمانی تعیین شده کارساز است.
پس از برداشته‌شدن بخیه‌ها باید ناحیه ایمپلنت شده در داخل دهان کاملا مسواک زده شود.
در قسمت هایی از دهان که به دلیل وجود پروتز‌های ثابت یا متحرک یا بیرون‌زدگی پرکردگی‌های دندانی، احتمال گیر غذایی یا تحریک لثه و ایجاد آماس وجود دارد، لازم است پس از هر وعده‌غذایی و به کمک نخ دندان و مسواک‌های مخصوص سطوح بین‌دندانی و زیر پونتیک‌ها را تمیز کرد. در نواحی غیرقابل دسترسی مانند سطوح پشتی دندان‌های عقل و آسیا‌های بزرگ که امکان مانور از مسواک‌های معمولی سلب می‌شود، می‌توان از مسواک‌های بچگانه که در اندازه‌های کوچک‌تری هستند، استفاده کرد.
مسواک ایمپلنت
یکی از راه‌های اولیه مسواک زدن پس از فرایند کاشت ایمپلنت این است که این فرایند به طور کامل البته با دقتی بالا صورت گیرد، به طوری که به بافت‌های نرم لثه آسیبی نرسد. این کار از جابجایی ایمپلنت جلوگیری می‌کند، و کمک می‌کند حاشیه لثه در برابر ورود میکروب‌ها از پژک‌های دندان به درون منطقه کاشت شده مقاوم‌تر شود. با این حال نظافت دندان در برابر ایجاد مشکلات پیرادندانی ، عفونت و آسیب به ایمپلنت‌ها جلوگیری می‌کند. این روش ساده، خطرات و عوارض جانبی پس از فرایند کاشت ایمپلنت را کاهش می‌دهد.
تمیز کردن ایمپلنت باید دو بار در روز، یک بار صبح و یک بار هم شب قبل از خواب انجام شود و این کار حداقل باید سه دقیقه طول بکشد (می‌توانید برای بررسی زمان از ساعت شنی مخصوص استفاده کنید). باید دندان‌ها را به طور کامل پاک کنید، به حاشیه بین لثه و تاج دندان، و فضاهای بین دندان‌ها بیشتر توجه کنید. دستگاه‌هایی همچون ایریگیتور دهانی برای پاک کردن قسمت‌هایی که دسترسی به آن‌ها مشکل است استفاده می‌شود، این دستگاه با پاشیدن آب، پژک‌ها و باقیمانده غذا را از لای دندان‌ها پاک می‌کند، و با ماساژ، وضعیت لثه‌ها را بهبود می‌بخشد.
قبل از تمیز کردن دندان‌ها لازم است که دهانتان را با دهانشویه بابونه یا آب مریم گلی بشویید. اگر دندانپزشک داروهای دیگری را برای شستشوی دهان تجویز کرده است، این تجویزها را هم به هیچ وجه نادیده نگیرید. می‌توانید از هر خمیردندانی استفاده کنید، اما مسواک باید دارای موهای نرمی باشد، برای بین دندان‌ها هم توصیه می‌شود از مسواک‌های بین دندانی استفاده شود.
سطح عمودی دندان باید با حرکت مسواک از لثه به سمت بخش بالایی تاج دندان صورت گیرد، دندان‌های فک بالایی از بالا به پایین باید تمیز شوند، و دندان‌های فک پایینی هم از پایین به بالا. سطح بالایی دندان‌ها هم با حرکت جلو و عقب مسواک به صورت افقی تمیز می‌شوند.
بخش پایانی مسواک زدن، ماساژ لثه و تمیز کردن زبان است، که پژک‌های حاوی باکتری در این قسمت‌ها هم تجمع می‌کنند.
هنگام تمیز کردن دندان‌ها، اباتمنت‌ها نیاز به توجه ویژه‌ای دارند، چون آن‌ها هم ممکن است محل تجمع باکتری و باقیمانده غذاها شوند. از ایریگتور یا نخ دندان مخصوصا برای تمیز کردن اباتمنت‌ها استفاده کنید. شما در مورد میزان احتیاج به نخ دندان در مورد دندان‌های خود باید با متخصص ایمپلنت صحبت کنید. تمیز کردن پروتز‌ها همچون دندان‌های طبیعی انجام می‌شود.
هر شش ماه یکبار مراجعه به متخصص ایمپلنت برای اندازه گیری عمق شیار لثه و همچنین بررسی احتمال آماس، گیر غذایی و تحلیل استخوان در اطراف ایمپلنت می تواند بسار مفید باشد.
هرگز برای تمیز کردن غذا از اطراف ایمپلنت‌های خود از خلال دندان یا وسایل فلزی نوک‌تیز استفاده نکنید زیرا این قبیل اشیاء می‌توانند به سد شکننده بافت نرم اطراف ایمپلنت صدمه وارد کنند و باعث شروع آماس در محل شوند.
